Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Gospodarki i Pracy w przedmiocie unieważnienia postępowania konkursowego na stanowisko dyrektora
Tezy

Jeśli organ nadzoru wydał rozstrzygnięcie, które zakwalifikować należy jako decyzję administracyjną, mimo iż przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie przewidują takiej formy działania organu, to akt taki dotknięty jest wadą określoną w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, jako wydany bez podstawy prawnej.

Oznacza to, iż adresat takiej wadliwej decyzji, którym bez wątpienia jest skarżący, jako osoba wyłoniona w drodze konkursu, ma prawo uzyskać ochronę w postępowaniu sądowoadministracyjnym i domagać się jej kontroli przed sądem administracyjnym.

Stosownie do art. 50 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny. O interesie prawnym w rozumieniu powyższego przepisu, można mówić wówczas, gdy ma on oparcie w przepisach prawa. Chodzi tu zarówno o przepisy prawa materialnego jak i procesowego.

Istnienie związku pomiędzy chronionym przez przepisy prawa interesem prawnym a aktem administracyjnym przesądza o uprawnieniu do złożenia skargi.

Jeśli więc zaskarżony akt unieważnił wynik konkursu, to niewątpliwie wkroczył on w sferę interesu prawnego skarżącego.

Istnienie uprawnienia do wniesienia skargi wywołuje ze strony sądu powinność rozpoznania jej.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Prezes Izby Ogólnoadministracyjnej Włodzimierz Ryms Sędziowie : Janina Antosiewicz (sprawozdawca) Małgorzata Borowiec (współsprawozdawca) Wojciech Chróścielewski Zbigniew Rausz Maria Rzążewska Jan Paweł Tarno Protokolant: Anna Sidorowska z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Marii Teresy Kalocińskiej po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 408/05 w sprawie ze skargi A.G. na postanowienie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia [...] listopada 2004 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia postępowania konkursowego na stanowisko dyrektora postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie strona 1/8

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 5 stycznia 2006 r., wydanym na podstawie art. 187 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ przedstawił do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów NSA następujące zagadnienie prawne:

Czy unieważnienie wyniku konkursu przez organ sprawujący nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową w oparciu o par. 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Nauki z dnia 10 września 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad postępowania konkursowego przy wyłanianiu kandydatów na funkcje dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej /Dz.U. nr 101 poz. 1101/ stanowi akt lub czynność z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 3 par. 2 pkt 1-2 lub 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Przedstawione zagadnienie prawne powstało przy rozpoznaniu skargi kasacyjnej Andrzeja G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 marca 2005 r. I SA/Wa 408/05, odrzucającego skargę Andrzeja G. na postanowienie Ministra Gospodarki i Pracy z 17 listopada 2004 r. w przedmiocie unieważnienia postępowania konkursowego na stanowisko dyrektora.

Powyższym postanowieniem Minister Gospodarki i Pracy unieważnił postępowanie konkursowe na stanowisko dyrektora Instytutu Ciężkiej Syntezy Organicznej "B." w K. i ogłosił nowy konkurs na tę funkcję.

W skardze na to postanowienie Andrzej G. domagał się jego uchylenia oraz dokonanych przez organ czynności mających na celu powołanie komisji konkursowej w nowym składzie.

W uzasadnieniu postanowienia WSA dokonał analizy przepisów regulujących przeprowadzanie konkursu na stanowisko dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej dochodząc do wniosku, że postępowanie zmierzające do powołania kandydata, w tym unieważnienie postępowania konkursowego nie jest sprawą z zakresu prawa administracyjnego, lecz należy do sfery prawa pracy. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 2, 4 i 5 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych /Dz.U. 2001 nr 33 poz. 388 ze zm./ dyrektora jednostki powołuje organ sprawujący nadzór nad tą jednostką spośród kandydatów wyłonionych w drodze konkursu, po zasięgnięciu opinii rady naukowej. W razie powołania na funkcję dyrektora osoby niebędącej pracownikiem jednostki, powołanie powoduje równocześnie nawiązanie stosunku pracy w tej jednostce. Na podstawie par. 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Nauki z dnia 10 września 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad postępowania konkursowego przy wyłanianiu kandydatów na funkcję dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej /Dz.U. nr 101 poz. 1101/ organ sprawujący nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową zarządza ponowne przeprowadzenie konkursu w przypadku stwierdzenia przez komisję konkursową, że żaden z kandydatów nie spełnia warunków do objęcia funkcji dyrektora lub stwierdzenia naruszenia zasad przeprowadzenia konkursu.

Tymczasem, zdaniem Sądu, przedmiotem wymiaru sprawiedliwości sprawowanego przez sądy administracyjne są spory co do zgodności z prawem działania organu administracji publicznej w sferze w jakiej został on upoważniony do kształtowania uprawnień i obowiązków podmiotów /osoby fizycznej, osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej/ niepowiązanych z tym organem ani więzami zależności organizacyjnej, ani podległości służbowej. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę na podstawie art. 58 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Strona 1/8