Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi M. H. i B. H. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Kielcach w sprawie o sygn. akt II SA/Ke 88/14 w sprawie ze skargi M. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. znak [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania
B. H. i M. H. pismem z dnia 4 lipca 2014 r. wnieśli skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Kielcach w sprawie ze skargi M. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. znak [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego, żądając stwierdzenia przewlekłości postępowania.
Z akt sprawy wynika, że M. H. w dniu 3 stycznia 2014 r. złożył skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. w przedmiocie odmowy przyznania mu specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu opieki nad żoną B.H. Skarga ta, wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy, w dniu 23 stycznia 2014 r. została przekazana przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach.
Wnioskiem z dnia 17 lutego 2014 r. B. H. wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach o dopuszczenie jej do udziału w sprawie w charakterze uczestnika oraz o przyznanie jej prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 6 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odmówił dopuszczenia B. H. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika z uwagi na brak interesu prawnego i odroczył rozprawę.
Pismem z dnia 7 kwietnia 2014 r. B. H. złożyła zażalenie na postanowienie z dnia 6 marca 2014 r. oraz wniosek o przyznanie jej pełnomocnika z urzędu.
Postanowieniem z dnia 19 maja 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił wniosek B. H. o przyznanie prawa pomocy, a następnie zarządzeniem z dnia 27 czerwca 2014 r. wezwał B. H., w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia, do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie z dnia 6 marca 2014 r. Następnie postanowieniem z dnia 15 lipca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił zażalenie B. H., z uwagi na nieuiszczenie wpisu od zażalenia.
W dniu 4 lipca 2014 r. M. H. i B. H. wnieśli skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Skargę tę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach przekazał Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu przy piśmie z dnia 17 lipca 2014 r. wraz z aktami sądowymi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga na przewlekłość postępowania jest niezasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności tego sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm. - dalej jako "ustawa"). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania), oraz że zwłoka ta jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne do jego zakończenia, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, charakteru sprawy ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.