Zażalenie na postanowienie WSA w Gdańsku w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. , nr [...] w przedmiocie odmowy zwolnienia towaru zgłoszonego do procedury dopuszczenia do obrotu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. Sp. z o.o. w Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 października 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1599/19 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Z. Sp. z o.o. w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwolnienia towaru zgłoszonego do procedury dopuszczenia do obrotu postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Inne orzeczenia z hasłem:
Własność przemysłowa
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 7 października 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1599/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił Z. Sp. z o.o. w Ł. (dalej: skarżąca) wstrzymania wykonania decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2019 r. w przedmiocie odmowy zwolnienia towaru i cofnięcia poza obszar celny UE.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżąca w skardze na ww. decyzję zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek ten nie zawierał uzasadnienia.

W ocenie WSA spółka nie uzasadniła złożonego wniosku w żaden sposób, przez co nie wykazała okoliczności świadczących o możliwości wstrzymania wykonania decyzji. W związku z powyższym, brak było podstaw do udzielenia ochrony tymczasowej i wydania orzeczenia zgodnego z wnioskiem.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skarżąca, wnosząc o jego zmianę poprzez wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz na podstawie art. 196 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia. Ponadto wniosła o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentów w postaci: wyciągu z rachunku bankowego, umowy pożyczki, deklaracji w prawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz zamówienia z dnia [...] lipca 2019 r.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 61 § 3 p.p.s.a. mające wpływ na treść rozstrzygnięcia, poprzez błędne przyjęcie, iż w sprawie nie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, podczas gdy okoliczności takie w rzeczywistości występują.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji, spoczywa na stronie skarżącej.

Katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie, jeżeli: 1) zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub 2) spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Użyte przez ustawodawcę nieostre pojęcia "znaczna szkoda" lub "trudne do odwrócenia skutki" wymagają konkretyzacji przez wnioskodawcę. Możliwość udzielenia skarżącemu ochrony tymczasowej uzależniona jest zatem od uprawdopodobnienia niebezpieczeństwa wystąpienia wskazanych w przepisie skutków wykonania decyzji. Przesłanki wskazane w art. 61 § 3 p.p.s.a. dotyczą zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym rezultatem wykonania aktu lub czynności, czy to w drodze egzekucji administracyjnej, czy to w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki. Z treści przytoczonego przepisu wynika, iż sąd orzeka o wstrzymaniu aktu lub czynności na wniosek skarżącego, zatem to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uzasadnienia wniosku, tak aby przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej. Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo stwierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy, a sąd nie ma obowiązku wzywania do "uzupełnienia braków" dokumentacji. Nie ma bowiem listy dokumentów, które należy przedstawić w takiej sytuacji. W istocie można przedstawić różne dokumenty - w zależności od okoliczności sprawy. To strona zna swoją sytuację materialną, to strona twierdzi, że niezbędne jest wstrzymanie wykonania decyzji i to strona wie, jakie dokumenty powinna przesłać, by poprzeć swoje twierdzenia.

Skarżąca na etapie postępowania przed Sądem I instancji nie przedstawiła bowiem żadnych okoliczności faktycznych świadczących o jej sytuacji majątkowej. Z tego powodu należy stwierdzić, że Sąd I instancji nie dysponował dokumentami obrazującymi sytuację majątkową skarżącej w kontekście przesłanek wynikających z art. 61 § 3 p.p.s.a., a tym samym wniosek o udzielenie ochrony tymczasowej nie mógł być uwzględniony.

Powyższej oceny nie zmieniają okoliczności przedstawione na etapie postępowania zażaleniowego. Zadaniem NSA nie jest bowiem ponowna ocena wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, uzupełnionego ewentualnie o okoliczności podniesione w zażaleniu, lecz kontrola postanowienia wydanego przez WSA. Wobec tego nie było podstaw, aby odnieść się do nowych okoliczności, powołanych w zażaleniu i uwzględnić je przy wydawaniu rozstrzygnięcia w przedmiocie postanowienia o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Wobec tego Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że Sąd I instancji w sposób prawidłowy dokonał oceny wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Inne orzeczenia z hasłem:
Własność przemysłowa
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej