Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia D. Sp. z o.o. w W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału V Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 44/19 w zakresie wezwanie do uzupełnienia wpisu sądowego w sprawie ze skargi D. Sp. z o.o. w W. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia (...) marca 2018 r. nr (...) w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu pomocy finansowej dla wstępnie uznanej grupy producentów owoców i warzyw postanawia: oddalić zażalenie
Zarządzeniem z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 44/19, Przewodniczący Wydziału V Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał J. R. do uzupełnienia wpisu sądowego w sprawie ze skargi D. Sp. z o.o. w W. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia (...) marca 2018 r. nr (...)w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu pomocy finansowej dla wstępnie uznanej grupy producentów owoców i warzyw w kwocie 6080,00 zł w terminie siedmiu dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia o wezwaniu, pod rygorem odrzucenia skargi.
Podstawę prawną ustalenia wpisu sądowego stanowił § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm. dalej: rozporządzenie). W wezwaniu powołano się także na treść art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej: p.p.s.a.)
Powyższe zarządzenie o wezwaniu do uzupełnienia wpisu sądowego, na podstawie art. 227 § 1 i 2 p.p.s.a., w zw. z art. 194 §1 p.p.s.a. zaskarżył skarżący. Zarzucając w/w zarządzeniu naruszenie przepisów postępowania w postaci błędnego zastosowania art. 231 w zw. § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r., w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.) poprzez przyjęcie, iż od skargi w przedmiotowej sprawie powinien zostać uiszczony stosunkowy wpis sądowy, gdyż przedmiotowa sprawa dotyczy ustalenia nienależnie pobranych płatności w określonej wysokości, więc nie dotyczy należności pieniężnej "sensu stricto". Należny jest uiszczony już przez skarżącą wpis stały.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W myśl art. 230 § 1 p.p.s.a. wpis pobiera się od pism wszczynających postępowanie w danej instancji. Pismami inicjującymi postępowanie są w rozumieniu art. 220 § 2 p.p.s.a. skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania. Zgodnie z art. 231 p.p.s.a. wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne w pozostałych sprawach pobiera się wpis stały. Należy zatem przyjąć, że dotyczy on wpisu od obu rodzajów skarg. W każdym więc przypadku, gdy przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne zarówno wpis od skargi na akt organu administracji jak i wpis od skargi kasacyjnej od orzeczenia sądu administracyjnego I instancji będzie miał charakter stosunkowy.
W rozpoznawanej sprawie skarżący wniósł skargę na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia (...) marca 2018 r. nr 74/17/18 w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych środków finansowych z tytułu pomocy finansowej dla wstępnie uznanej grupy producentów (k. 2 akt sądowych). Z załączonych do akt administracyjnych wynika, że decyzją z dnia (...) września 2017 r. Dyrektor Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa określił stronie kwotę nienależnie pobranych środków w wysokości 627.933,41 zł. Organ II instancji zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.