Zażalenie na postanowienie WSA w O. w sprawie ze skarg "B. P." Spółki z o.o. w P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w O. nr [...], nr [...], nr [...] nr [...], nr [...], w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Stanisław Gronowski po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Dyrektora Izby Celnej w O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 22 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 196/09 w zakresie oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia i oddalenia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skarg "B. P." Spółki z o.o. w P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług postanawia: I. oddalić zażalenie; II. oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Ol 196/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w O. oddalił wniosek Dyrektora Izby Celnej w O. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 23 kwietnia 2009 r. oraz oddalił wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skarg "" Spółki z o.o. w P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w O. umorzył postępowanie w powyższych sprawach z uwagi na to, że po wniesieniu skarg przez "" Spółkę z o.o. w P. Dyrektor Izby Celnej w O. uchylił zaskarżone decyzje oraz decyzje organu I instancji i umorzył postępowanie. Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony Dyrektorowi Izby Celnej w O. w dniu 29 kwietnia 2009 r. W dniu 30 czerwca 2009 r. organ złożył zażalenie na powyższe postanowienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia oraz wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Wniosek o przywrócenie terminu uzasadnił tym, że nie został pouczony o terminie i sposobie wniesienia zażalenia, natomiast został pouczony tylko o sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Sąd I instancji wskazał, iż zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: "p.p.s.a", pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Stosownie do § 2 cytowanego artykułu w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

W ocenie Sądu I instancji w rozpoznawanej sprawie brak jest podstaw do przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Wprawdzie Dyrektor Izby Celnej w O. nie został pouczony o sposobie i terminie wniesienia zażalenia, ale organ dysponuje profesjonalną obsługą prawną i doskonale rozróżnia środki prawne, jakimi są zażalenie i skarga kasacyjna.

Ponadto powołując się na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lipca 2006 r., sygn. akt II FSK 1025/05, Sąd I instancji podniósł, że art. 6 p.p.s.a., nakazujący sądowi administracyjnemu udzielanie stronom występującym bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczanie ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań stanowi jedynie dyrektywę generalną przy wszystkich czynnościach procesowych. Nie można z tego przepisu wywieść obowiązku szczegółowego instruowania strony co do wszelkich możliwych jej zachowań, w szczególności alternatywnych. W tym stanie rzeczy w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego organ nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia. W tej sytuacji brak jest również podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia na podstawie art. 196 p.p.s.a.

Strona 1/3