Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc po rozpoznaniu w dniu 21 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. Sp. z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 maja 2022 r., sygn. akt V SA/Wa 453/22 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. w W. na postanowienie Prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia 16 grudnia 2021 r. nr DRP.WPAI.411.99825.2021.5.PGA w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 26 maja 2022 r., sygn. akt V SA/Wa 453/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił M. sp. z o.o. w W. (dalej: skarżąca, Spółka) przywrócenia terminu do wniesienia skargi na postanowienie Prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: organ, Prezes PFRON) z 16 grudnia 2021 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.
Skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika (radcę prawnego) wniosła do Sądu I instancji skargę na postanowienie Prezesa PFRON, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. We wniosku pełnomocnik skarżącej wskazał, że zaskarżone postanowienie doręczono Spółce 27 grudnia 2021 r., a 24 stycznia 2022 r. Spółka zleciła mu sporządzenie skargi, udzielając jednocześnie stosownego pełnomocnictwa. Pełnomocnik przygotował skargę i planował nadać ją w placówce pocztowej 26 stycznia 2022 r. w godzinach popołudniowych, jednak tego dnia w godzinach porannych wystąpiły u niego objawy przypominające objawy charakterystyczne dla wirusa COVID-19 (wysoka gorączka, kaszel), skutkiem czego pełnomocnik nie zdecydował się, aby udać się do placówki pocztowej. Wskazał, że w dniu 27 stycznia 2022 r. wykonał test antygenowy na obecność COVID-19, który wykluczył zakażenie.
Pełnomocnik skarżącej podniósł, że aktualna mutacja wirusa cechuje się wysoką zaraźliwością i w związku z tym nie zdecydował się na posłużenie się inną osobą w celu nadania przesyłki, nie chciał też narażać pracowników poczty na ewentualne zakażenie.
W uzasadnieniu postanowienia oddalającego wniosek WSA uznał, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został w niniejszej sprawie złożony z zachowaniem ustawowego siedmiodniowego terminu, bowiem wskazywana przez pełnomocnika skarżącej przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu 27 stycznia 2022 r. i w tym samym dniu został złożony wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, a także wniesiono skargę. W ocenie Sądu I instancji wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługiwał jednak na uwzględnienie, albowiem nie zostało uprawdopodobnione, że strona skarżąca nie ponosi winy w jego uchybieniu. Wniosek o przywrócenie terminu oparto wyłącznie na oświadczeniu pełnomocnika skarżącej, który nie przedstawił zwolnienia lekarskiego potwierdzającego jego niezdolność do pracy w owym okresie, czy też choćby dowodu zakupu testu antygenowego. W ocenie Sądu pełnomocnik skarżącego nie wykazał w żaden sposób, iż wykonanie tego testu 26 stycznia 2022 r. było niemożliwe. Skoro zatem pełnomocnik skarżącej mając świadomość upływającego w dniu 26 stycznia 2022 r. terminu do wniesienia skargi nie wykonał testu, który mógłby wykluczyć jego zarażenie wirusem, to uznać należy, że dopuścił się w tym zakresie niedbalstwa. Wynik tego testu jest bowiem dostępny już po kilku minutach, a jego wykonanie mogłoby potwierdzić, czy był on zarażony wirusem czy też nie.