Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia K. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie z dnia 19 czerwca 2020 r. sygn. akt V SA/Wa 628/20 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. J. na decyzję Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2020 r., sygn. akt V SA/Wa 628/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA), działając na podstawie art. 61 § 3 w związku z art. 61 § 5 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), dalej: p.p.s.a., odmówił K.J. wstrzymania wykonania decyzji Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu.
WSA wskazał, że we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji skarżący reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika podniósł, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na usługach szkoleniowych i doradczych z zakresu prowadzenia projektów współfinansowanych ze środków unijnych. Wyegzekwowanie kwoty określonej w zaskarżonej decyzji spowoduje, że działalność ta przestanie istnieć. W konsekwencji skarżący utraci główne źródło utrzymania siebie i swojej rodziny. Jednocześnie skarżący wskazał, że dochód za rok obrotowy 2018 wyniósł 30.769,16 zł zaś wstępnie wyliczony dochód za rok 2019 wynosi 35.324,80 zł.
Zdaniem WSA, wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji nie zasługiwał na uwzględnienie. Skarżący nie wykazał, iż w jego sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia jej znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W sytuacji, w której skarżący nie przedstawił jakichkolwiek dokumentów obrazujących jego aktualną kondycję finansową, Sąd nie jest w stanie ocenić i rozważyć zasadności wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w kontekście ustawowych przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a., a więc rozważyć, czy wykonanie zaskarżonej decyzji może prowadzić do wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Skarżący złożył zażalenie na wspomniane postanowienie Sądu I instancji, domagając się jego uchylenia i wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji, ewentualnie, wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, a także zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1. art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez odmowę wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia [...] stycznia 2020 r. i poprzedzającej ją decyzji Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] na wniosek skarżącego zgłoszony w skardze na ww. decyzję i uznanie, że skarżący nie przedstawił dokumentów obrazujących jego aktualną kondycję finansową, co skutkowało, zdaniem Sądu, brakiem możliwości oceny i rozważenia zasadności wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w kontekście ustawowych przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a., podczas gdy skarżący w uzasadnieniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji powołał w sposób wyczerpujący wszystkie okoliczności obrazujące jego sytuację finansową i osobistą oraz uprawdopodobnił, że brak zastosowania ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo zaistnienia negatywnych i nieodwracalnych skutków, jakie mogłaby dla skarżącego wywołać zaskarżona decyzja, zanim zostanie zbadana przez sąd administracyjny pod kątem jej legalności i zasadności, a Sąd I instancji poza przywołaniem orzecznictwa odnoszącego się do instytucji opisanej w art. 61 § 3 p.p.s.a. nie odniósł się w żaden sposób do wskazywanych przez skarżącego okoliczności powoływanych we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, tj. w konsekwencji orzekł w oderwaniu od tychże okoliczności, co skutkowało brakiem uwzględnienia przedmiotowego wniosku;