Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Salachna po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2021 r. sygn. akt V SA/Wa 4405/21 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. M. na uchwałę Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej z dnia [...] czerwca 2021 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 29 listopada 2021 r., sygn. akt V SA/Wa 4405/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA lub Sąd I instancji) odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. M. (dalej: skarżąca) na uchwałę Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej (dalej: organ) z [...] czerwca 2021 r., nr [...], w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.
Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna uchwałą z [...] czerwca 2021 r. utrzymała w mocy uchwałę Rady Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej z [...] lutego 2021 r. oddalając zarzuty skarżącej dotyczące obowiązku opłacania składek w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym.
Uchwała wraz z pouczeniem została doręczona skarżącej w dniu 18 czerwca 2021 r.
Pismem z 23 lipca 2021 r. (data nadania w UP) skarżąca wniosła do WSA skargę na ww. uchwałę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała na trudności związane z samodzielnym wychowywaniem trójki dzieci, godzeniem obowiązków domowych i rodzinnych z zawodowymi, a także trwającym postępowaniem rozwodowym.
W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o odmowę przywrócenia terminu do wniesienia skargi, ewentualnie o oddalenie skargi przy uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W ocenie Sądu I instancji żądanie skarżącej przywrócenia terminu do wniesienia skargi nie zasługiwało na uwzględnienie. Skarżąca we wniosku powołała okoliczności, które nie pozwoliły WSA na uznanie wystąpienia obiektywnej i nadzwyczajnej przeszkody, która uniemożliwiała wnioskodawczyni wniesienie skargi w terminie.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi lub o uchylenie w całości postanowienia.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono:
- błędną ocenę okoliczności faktycznych wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, polegającą na uznaniu, że nie wystąpiły okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu i błędnym uznaniu, że skarżąca mogła terminie dokonać czynności polegającej na wniesieniu skargi;
- błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na uznaniu, że skarżąca w dniu 19 lipca 2021 r. była po zakończeniu prowadzonej psychoterapii.
W odpowiedzi na zażalenie organ wniósł o jego oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W świetle art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu; w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona winna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.). Oznacza to, że sąd może przywrócić termin jedynie pod warunkiem złożenia wniosku o jego przywrócenie w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu z równoczesnym dopełnieniem czynności, dla której termin był określony oraz uprawdopodobnieniem przez wnioskodawcę braku winy w uchybieniu terminu.