Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 kwietnia 2021 r. sygn. akt III SA/Gd 733/20 w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie cła antydumpingowego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z 30 kwietnia 2021 r., sygn. akt III SA/Gd 733/20 odmówił D. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. z [...] marca 2020 r., nr [...] w przedmiocie cła antydumpingowego.
Sąd I instancji wskazał, że wyrokiem z 18 lutego 2021 r., sygn. akt III SA/Gd 733/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę D. na wskazaną wyżej decyzję. Ponieważ wyrok zapadł na posiedzeniu niejawnym Sąd doręczył stronom postępowania sentencję wyroku z urzędu. Poza odpisem wyroku przesyłka zawierała pismo przewodnie, w którym zawarto pouczenie o trybie i terminie wniesienia przez stronę ewentualnego wniosku o pisemne uzasadnienie wyroku. D. odebrał osobiście skierowaną do niego przesyłkę sądową w dniu 16 marca 2021 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 55 akt). Ustawowy termin 7 dni na złożenie wniosku o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku upłynął bezskutecznie z dniem 23 marca 2021 r.
Następnie D. wnioskiem z 22 kwietnia 2021 r. (data nadania wniosku w placówce pocztowej) wystąpił do Sądu o przywrócenie terminu i sporządzenie uzasadnienia wyroku z 18 lutego 2021 r.
Skarżący wskazał w uzasadnieniu, że w toku postępowania toczącego się przed organami administracji był reprezentowany przez radcę prawnego A., z którym konsultował również kwestie związane ze złożeniem skargi do sądu administracyjnego. Stąd też, gdy skarżący odebrał w dniu 16 marca 2021 r. przesyłkę z Sądu postanowił skontaktować się z radcą prawnym A., który był zorientowany w stanie faktycznym i prawnym sprawy, i chciał się go poradzić co do dalszego postępowania. Skarżący uzyskał jednak informację, że z powodu choroby wskazanego radcy prawnego na COVID-19 kancelaria nie prowadzi działalności. Kancelaria podjęła działalność dopiero od dnia 22 kwietnia 2021 r. Skarżący dołączył do wniosku oświadczenie radcy prawnego A. z 22 kwietnia 2021 r., który na prośbę skarżącego wskazał, że w okresie od dnia 15 marca 2021 r. do dnia 21 kwietnia 2021 r. nie wykonywał czynności zawodowych z powodu zarażenia wirusem SARS2, to jest choroby COVID-19. Przedłożono także informację z 21 kwietnia 2021 r. z Centrum e-Zdrowia w W. o pobycie A. w izolacji domowej od dnia 5 marca 2021 r., która powinna się zakończyć w dniu 24 marca 2021 r. oraz informację o dwóch zwolnieniach lekarskich świadczących o niezdolności do pracy A. w okresie od 25 marca 2021 r. do 7 kwietnia 2021 r. i od 8 kwietnia 2021 r. do dnia 21 kwietnia 2021 r.
Sąd I instancji oddalając wniosek skarżącego wskazał, że nie uprawdopodobnił on braku winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. WSA wyjaśnił, że nagła choroba pełnomocnika jest co do zasady okolicznością, która może stanowić podstawę do przywróceniu terminu, gdy jednocześnie zostanie wykazane, że pełnomocnik przy dochowaniu należytej staranności nie miał możliwości samodzielnego działania dla dokonania czynności, ani też posłużenia się inną osobą dla dokonania czynności procesowej w terminie za stronę, którą reprezentuje i na rzecz której ma obowiązek poprawnie i terminowo działać w postępowaniu.