Wniosek Wojewody Lubelskiego w sprawie rozłożenia na raty kary pieniężnej oraz umorzenie odsetek nałożonej decyzją Marszałka Województwa Lubelskiego w Lublinie , nr KA.I.ID.5433/72/1/08
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Michał Kowalski (spr.) Sędzia NSA Joanna Salachna Sędzia del. WSA Artur Adamiec po rozpoznaniu w dniu 5 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Wojewody Lubelskiego z dnia 5 sierpnia 2022 r., nr PN-I.0552.9.2022.EC o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą Lubelskim a Marszałkiem Województwa Lubelskiego w zakresie rozpoznania wniosku A. P. w sprawie rozłożenia na raty kary pieniężnej oraz umorzenie odsetek nałożonej decyzją Marszałka Województwa Lubelskiego w Lublinie z dnia 31 marca 2009 r., nr KA.I.ID.5433/72/1/08 postanawia: wskazać Marszałka Województwa Lubelskiego jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.

Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem z dnia 5 sierpnia 2022 r. Wojewoda Lubelski zwrócił się o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą Lubelskim, a Marszałkiem Województwa Lubelskiego poprzez wskazanie organu właściwego do rozpatrzenia wniosku A. P. (dalej też jako: zainteresowany) z dnia 10 maja 2022 r. o rozłożenie na raty kary pieniężnej nałożonej decyzją Marszałka Województwa Lubelskiego w Lublinie z dnia 31 marca 2009 r. wydaną na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 180, ze zm. - dalej jako u.t.d.)

Wskazano, że Marszałek Województwa Lubelskiego pismem z dnia 12 lipca 2022 r. przekazał ww. wniosek zainteresowanego wraz z kopią swojej decyzji z dnia 31 marca 2009 r. nr KA.I.ID.5433/72/1/08 według właściwości do rozpoznania Wojewodzie Lubelskiemu.

Wojewoda Lubelski nie zgodził się ze stanowiskiem Marszałka Województwa Lubelskiego. W ocenie Wojewody Lubelskiego, przepis art. 67 ust 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869 ze. zm. - dalej jako u.f.p.) jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisów ustawy o finansach publicznych regulujących zasady i organy uprawnione do stosowania ulg w spłacie należności, o których mowa w art. 60 tej ustawy i wyłącza stosowanie przepisów ustawy o finansach publicznych w zakresie udzielania ulg w spłacie administracyjnych kar pieniężnych. Do udzielania ulg w spłacie kar pieniężnych nakładanych na podstawie art. 93 ust 1 u.t.d. przez marszałka województwa znajduje - w ocenie Wojewody Lubelskiego - zastosowanie art. 189k § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm., dalej: k.p.a.) w szczególności w zakresie właściwości organu uprawnionego do udzielania ulg w spłacie tych kar pieniężnych. A więc udzielanie ulg w spłacie ww. kar nałożonych przez Marszałka Województwa Lubelskiego należy do tego organu.

W odpowiedzi Marszałek Województwa Lubelskiego wniósł o rozstrzygnięcie przedmiotowego sporu o właściwość i wskazanie organu właściwego do załatwienia sprawy. Według Marszałka Województwa Lubelskiego, ponieważ środki z tytułu kar pieniężnych przekazywane są do Wojewody Lubelskiego zatem ten organ, jako dysponent tej części budżetu państwa, powinien rozpoznać sporny wniosek. Wskazał również, że przedmiotowa decyzja o nałożeniu kary pieniężnej wydana została w 2009 r., wobec tego ulgi w odniesieniu do tej kary winny być rozpatrywane wyłącznie w oparciu o przepisu ustawy o finansach publicznych z uwagi na brzmienie art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przez spór o właściwość lub spór kompetencyjny, o których mowa w art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 Ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2022. poz. 329 ze zm., dalej: p.p.s.a), należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy równocześnie uważają się za właściwe do załatwienia sprawy (spór pozytywny) albo, gdy każdy z organów uważa się za niewłaściwy do załatwienia sprawy (spór negatywny). Warunkiem wydania przez Naczelny Sąd Administracyjny merytorycznego orzeczenia w przedmiocie sporu jest istnienie sporu o właściwość lub sporu kompetencyjnego w znaczeniu prawnym. Spór taki może powstać w sprawie załatwianej przez organ administracji, należącej do spraw z zakresu administracji publicznej. Z istoty sporu o właściwość i sporu kompetencyjnego wynika, że spór może mieć miejsce w takiej sytuacji, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do załatwienia konkretnej sprawy administracyjnej, przez organ administracji publicznej w postępowaniu jurysdykcyjnym.

Strona 1/2