Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Sędzia NSA Krzysztof Stanik po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia Aleksandry i Krzysztofa A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 lipca 2007 r. sygn. akt I SA/Sz 187/04 w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie ze skargi Aleksandry i Krzysztofa A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 28 stycznia 2004 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 1999 r. i odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązanie podatkowe w tym podatku postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 18.07.2007 r., sygn. I SA/Sz 187/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił wniosek Aleksandry i Krzysztofa A. o zawieszenie postępowania sądowego w sprawie z ich skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Sz. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 1999 r. i odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązanie podatkowe w tym podatku.
W uzasadnieniu do tego postanowienia wskazano, że pełnomocnik skarżących wniósł o zwieszenie postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30.08.2002 r. o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270) - zwanej dalej "popsa" z uwagi na toczące się postępowanie karne przed Sądem Rejonowym w Łodzi, sygn. IV K 201/05, w którym skarżący uczestniczą w charakterze oskarżonych. Postępowanie karne dotyczy między innymi zakwestionowanych w postępowaniu podatkowym faktur.
W ocenie Sądu brak jest podstaw do zawieszenia postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 popsa. Sąd wskazał, że korekta rozliczenia podatkowego dokonana została głównie z powodów braków dokumentacyjnych i tylko w tym zakresie podlegała ocenie z punktu widzenia zgodności z prawem podatkowym. W związku z tym wynik postępowania karnego nie będzie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Powyższe postanowienie zostało w całości zaskarżone przez pełnomocnika skarżących - radcę prawny, który stawiając zarzut naruszenia art. 125 § 1 pkt 1 popsa, wniósł o jego zmianę i wydanie postanowienia o zawieszeniu postępowania oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Zdaniem autora zażalenia między postępowaniem karnym a postępowaniem sądowoadministracyjnym istnienie ścisły związek. Wynik postępowania karnego przesądzi bowiem o wiarygodności i prawdziwości dokumentów - faktur, na podstawie których dokonano kwestionowanego przez organy podatkowe rozliczenia. W przypadku wyroku uniewinniającego dla skarżący wykluczony zostanie wątek podniesiony przez Dyrektora Izby Skarbowej odnoszący się do tzw. "pustych faktur".
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z przyjętą w postępowaniu sądowoadministracyjnym regułą, wyrażoną w art. 194 § 1 popsa, zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w wypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem są rozstrzygnięcia enumeratywnie wymienione w art. 194 § 1 pkt 1-10 popsa. Z treści tego przepisu wynika więc wniosek, że jeżeli nie istnieje przepis, który upoważnia strony do wniesienia zażalenia na konkretne rozstrzygnięcie, np. art. 260 in fine popsa przewiduje możliwość wniesienia zażalenia na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie prawa pomocy, lub kwestionowane rozstrzygnięcie nie zostało ujęte w zamkniętym katalogu w art. 194 § 1 pkt 1-10 popsa, to zażalenie na takie rozstrzygnięcie jest niedopuszczalne.