Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia W. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 września 2011 r., sygn. akt I SA/Po 418/11 w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu w sprawie ze skargi W. L. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 12 kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji po wznowieniu postępowania kontrolnego postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 września 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił wniosek W. L. w przedmiocie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie doradcy podatkowego w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 12 kwietnia 2011 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji po wznowieniu postępowania kontrolnego.
Sąd wskazał, że z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, że skarżący uzyskuje dochody z tytułu renty w wysokości około 1.400 zł brutto, nie pozostaje z innymi osobami we wspólnym gospodarstwie domowym. Z załączonego wyciągu z rachunku bankowego wynika, że w czerwcu 2011 r. skarżący na ten rachunek wpłacił kwotę w wysokości 4.560 zł, w lipcu 2011 r. kwotę w wysokości 6.120 zł, a w sierpniu 2011 r. - 7.830 zł. W związku z tym Sąd podkreślił, że skoro skarżący wpłaca na rachunek bankowy tak wysokie środki pieniężne to należy przyjąć, że uzyskuje dodatkowe dochody, których źródła nie wykazał.
Podkreślono ponadto, że strona mimo wezwania nie przedłożyła kserokopii zeznania o wysokości osiągniętego w 2010r. dochodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.
Zdaniem Sądu I instancji skarżący posiada zdolność poniesienia kosztów postępowania sądowego w tym wydatków na opłacenie pełnomocnika. Świadczą o tym m.in. znaczne wpływy na rachunkach bankowych skarżącego oraz dochód wykazany w zeznaniu PIT 36 L za 2010r.
Zażalenie od powyższego postanowienia złożył skarżący wnosząc o jego uchylenie całości i przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie doradcy podatkowego.
Wskazał, że w dniu 4 października 2011 r. zmienił i ograniczył swój wniosek o przyznanie prawa pomocy wnosząc jedynie o przyznanie doradcy podatkowego. Sąd nie zauważył jednak zmiany i nie rozpoznał wniosku o ustanowienie doradcy podatkowego. Poza tym zdaniem skarżącego uzasadnienie jest wewnętrznie sprzeczne, gdyż przyznanie prawa pomocy w zakresie przyznania doradcy nie powinno być utożsamiane z PIT 36, gdzie nie miał dochodu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej: P.p.s.a. - przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. Sąd przyzna osobie fizycznej prawo pomocy w zakresie częściowym, jeżeli ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Naczelny Sąd Administracyjny podkreśla, że cytowany przepis stanowi odstępstwo od zasady ustanowionej w art. 199 P.p.s.a., zgodnie z którym strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Treść przepisu art. 246 § 1 P.p.s.a. wyraźnie wskazuje, że to na wnoszącym wniosek o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar wykazania, że znajduje się on w sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę wykazane.