Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: , Przewodniczący Sędzia NSA: Maria Dożynkiewicz, , po rozpoznaniu w dniu 28 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1010/14 odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie, 2. przywrócić termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Postanowieniem z 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1010/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił G. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, w sprawie ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 6 maja 2014 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Uzasadniając postanowienie, WSA wskazał, iż strona pismem z 9 marca 2015 r., złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku WSA z 4 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1010/14, oddalającego skargę na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 maja 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług. Składając wniosek o przywrócenie terminu pełnomocnik strony podniósł, że przedstawiciel skarżącego nie wiedział o terminie rozprawy i nie był na niej obecny, z powodu omyłkowego zadekretowania przez pracownika pisma zawierającego zawiadomienie o terminie rozprawy do innej sprawy sądowej skarżącego.
Sąd pierwszej instancji powołując się na art. 85, art. 86 § 1 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.) stwierdził, iż wniosek o przywrócenie terminu powinien powoływać okoliczności wskazujące na brak winy strony w uchybieniu terminu i uprawdopodobniające zasadność wniosku. Sąd zauważył, iż przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce wyłącznie wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Odnosząc się do wniosku o przywrócenie terminu Sąd stwierdził, iż błąd pracownika nie jest jednak okolicznością, która uzasadniałyby przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej. Strona ponosi pełną odpowiedzialność za działania osób przez nią zatrudnionych, służbowo zaangażowanych w niniejsza sprawę. Ich przeoczenie nie uzasadnia przywrócenia terminu, bowiem instytucja ta ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
W zażaleniu strona zarzuciła błędne ustalenia i ocenę, iż skarżący uchybił przedmiotowemu terminowi ze swojej winy, gdy w rzeczywistości uchybienie to nastąpiło wskutek naruszenia przez Sąd art. 67 § 5 p.p.s.a. poprzez doręczenie zawiadomienia o terminie rozprawy bezpośrednio stronie zamiast prawidłowo jej pełnomocnikowi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. We wniosku strona powinna przy tym uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Wniosek o przywrócenie terminu powinien, więc powoływać okoliczności wskazujące na brak winy strony w uchybieniu terminu, które zapewniają uprawdopodobnienie zasadności tego wniosku. Uprawdopodobnienie nie jest pojęciem tożsamym z udowodnieniem braku winy, ma ono na celu, jedynie uwiarygodnienie przedstawionych przez wnioskodawcę okoliczności.