Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, , , po rozpoznaniu w dniu 27 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1456/10 odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 19 stycznia 2012 r. wydanego w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 25 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzjami ostatecznymi w sprawie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. i od stycznia do września 2007 r. postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1456/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 86 § 1 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej jako P.p.s.a. odmówił J. S. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1456/10, oddalającego skargę J. S. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 25 marca 2010 r. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzjami ostatecznymi w sprawie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. i od stycznia do września 2007 r.
Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że pismem z dnia 14 kwietnia 2012 r., skarżący wniósł o przywrócenie terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku zapadłego w dniu 19 stycznia 2012 r., podnosząc, że w następstwie wypadku komunikacyjnego w 2004 r. doznał licznych urazów w tym urazu głowy, który skutkował m.in. zaburzeniami pamięci. Dalej wskazał, że choroba i doznane w wypadku urazy nie przeszkadzały mu w odbieraniu wcześniejszych pism z Sądu. Zarzucił, że bezrefleksyjne przesłanie przez Sąd wezwania na rozprawę w okresie przed i między świętami Bożego Narodzenia a Nowym Rokiem skutkowało tym, iż poczta żadnego awiza ani przed świętami, ani w okresie między świętami skarżącemu nie doręczyła. Do wniosku skarżący dołączył zaświadczenia lekarskie obrazujące stan jego zdrowia.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Sąd pierwszej instancji powołał się na treść art. 86 i art. 87 P.p.s.a. i stwierdził, że wniosek o przywrócenie terminu powinien powoływać okoliczności wskazujące na brak winy skarżącego w uchybieniu terminu, które zapewniają uprawdopodobnienie zasadności tego wniosku. W ocenie Sądu skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu, gdyż okoliczności podane we wniosku o przywrócenie terminu nie dają podstaw do przyjęcia, że uchybienie było niezawinione. Zdaniem Sądu nie mógł zostać uwzględniony argument skarżącego, że nie otrzymał on awiza zawiadamiającego o próbie doręczenia zawiadomienia o rozprawie, gdyż przywrócenie terminu tylko na podstawie gołosłownego twierdzenia skarżącego, że awiza nie pozostawiono prowadziłoby do nieuzasadnionego podważenia instytucji doręczenia zastępczego. W każdej bowiem sytuacji strona mogłaby obalić domniemanie doręczenia przesyłki w trybie awizo poprzez zwykłe oświadczenie, że awizo nie zostało umieszczone w skrzynce pocztowej. Dla takiego uprawdopodobnienia konieczne byłoby wykazanie, że skrzynka oddawcza była uszkodzona lub też dostęp do niej był powszechny. Według Sądu pierwszej instancji nieodbieranie korespondencji przez skarżącego wskazuje jednoznacznie na brak należytej dbałości o swoje sprawy.