Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Maria Dożynkiewicz (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 16 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia A. K. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1711/14 w zakresie wezwania do uzupełnienia wpisu od skargi w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 10 kwietnia 2014 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2009 r. postanawia oddalić zażalenie.
Zaskarżonym zarządzeniem z 4 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1711/14 Przewodniczący Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 10 kwietnia 2014 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2009 r. wezwał stronę postępowania na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.) do uzupełnienia wpisu od skargi o kwotę 4.239 zł stosownie do § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm.).
W zażaleniu na to zarządzenie skarżący wniósł o jego uchylenie. Skarżący jako wartość przedmiotu zaskarżenia wskazywał jedynie sumę kwot podatku do zapłaty określoną w decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z 16 grudnia 2013 r. tj. 451.494 zł (w skardze podał 402.211 zł).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zarządzenie Przewodniczącego Wydziału WSA we Wrocławiu wskazuje prawidłową kwotę do uzupełnienia wpisu od skargi.
W sprawie tej 4 lipca 2014 r. wydane zostało zarządzenie Przewodniczącego Wydziału określające kwotę wpisu 8262 zł, obliczoną na podstawie wartości przedmiotu zaskarżenia (826.175 zł) ustalonej w drodze dochodzenia stosownie do art. 218 p.p.s.a. Ustalenia te są prawidłowe i zgodne z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 stycznia 2008 r., sygn. akt I FPS 7/07 (ONSAiWSA 2008/2/24), w świetle której wartość przedmiotu zaskarżenia stanowi tylko ta część należności pieniężnej, która została zakwestionowana w skardze. Jeżeli bowiem wartość przedmiotu zaskarżenia stanowi część należności pieniężnej, która została zakwestionowana w skardze, a ze skargi wynika, że podatnik zaskarżył decyzję w całości (vide k. 2 akt WSA), to nie ulega wątpliwości, że wartość przedmiotu zaskarżenia stanowi całość należności pieniężnej, do której decyzja się odnosi. Decyzja organu odwoławczego wskazuje zaś, po pierwsze, na różnicę między kwotą podatku naliczonego deklarowaną przez stronę a kwotą tego podatku ustaloną w toku kontroli, a po drugie, na określoną w czasie kontroli kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego wynikającą z wystawionych przez stronę "pustych" faktur VAT. Skarżący zaś uznaje za wartość przedmiotu zaskarżenia jedynie sporną sumę podatku naliczonego, mimo że zaskarża decyzję w całości i bezpośrednio odnosi się w zarzutach skargi do kwestii podatku wskazanego w wystawionych przez niego fakturach (vide k. 2 in verso akt WSA). Oznacza to, że skarżący de facto nie tylko nie zgadza się z rozstrzygnięciem organów co do podatku naliczonego, ale kwestionuje również rozstrzygnięcie w pozostałej części. Niewątpliwie oba te elementy składają się na całość decyzji, dlatego przy ustalaniu wartości przedmiotu zaskarżenia trzeba je uwzględnić. W tej sytuacji należy wskazać, że wartość przedmiotu zaskarżenia stanowi suma następujących elementów: