Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: , Przewodniczący Sędzia NSA: Izabela Najda-Ossowska (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia B. sp. z o.o. z siedzibą w B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 29 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Bk 737/19 w przedmiocie zawieszenia postępowania sądowego w sprawie ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w B. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 października 2019 r., nr 0112-KDIL2-2.4012.470.2019.1.LS w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 29 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Bk 737/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, dalej: P.p.s.a.), zawiesił postępowanie sądowe w sprawie ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej: Spółka lub skarżąca) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Organ) z 28 października 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego postanowienia stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że na rozprawie pełnomocnik Organu złożyła wniosek o zawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) pytania prejudycjalnego zadanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z 4 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 495/19.
W ocenie Sądu pierwszej instancji konstrukcja pytania prejudycjalnego i wątpliwości Sądu pytającego pozostawały zbieżne z zarzutami skargi, zaś odpowiedź TSUE będzie korelowała z istotą toczącego się postępowania, co wypełnia przesłanki z art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a., przemawiając za zawieszeniem postępowania.
W zażaleniu na powyższe postanowienie Spółka zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, tj.:
1) 125 § 1 pkt 1 w zw. z art. 7 P.p.s.a. i w zw. z art. 2 Konstytucji RP poprzez niezasadnie zawieszenie postępowania, wbrew zasadzie szybkości postępowania i z naruszeniem zasady pewności prawa, pomimo że nie przemawiały za tym ani względy celowości, ani sprawiedliwości, ani wreszcie ekonomiki procesowej, co w konsekwencji niezasadnie naraziło skarżącą na konieczność zapłaty w okresie zawieszenia postępowania nienależnych odsetek za zwłokę;
2) art. 141 § 4 P.p.s.a. w zw. z art. 166 p.p.s.a. poprzez nienależyte i lakoniczne uzasadnienie przyczyn zawieszenia postępowania i nie wykazanie jaki dokładnie wpływ rozstrzygnięcia TSUE będzie miało na wynik niniejszego postępowania, a w efekcie uznanie, że sama zbieżność zarzutów skargi z treścią pytania prejudycjalnego, stwarza podstawę do zawieszenia postępowania, podczas gdy w innych sprawach, w których w sposób zbieżny sformułowano zarzuty, inne sądy administracyjne wydawały merytoryczne rozstrzygnięcia.
Domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie należy odnotować, że zażalenie jest wadliwie sformułowane pod względem konstrukcyjnym, gdyż zarzuty w nim podniesione nie pokrywają się z ich uzasadnieniem, w którym powołano szereg kwestii dodatkowych, w tym w postaci zasad optymalizacyjnych, które miały zostać naruszone przez Sąd pierwszej instancji. Sytuacja ta, choć utrudnia odniesienie się do wszystkich zarzutów profesjonalnego pełnomocnika, to kwestia ta w żaden sposób zarzutów tych nie dyskwalifikuje, podobnie jak nie dyskwalifikuje wniesionego środka odwoławczego, gdyż w postępowaniu zażaleniowym nie mają zastosowania wymogi formalne skargi kasacyjnej wynikające z art. 183 § 1 P.p.s.a.