Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (spr.), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA (del.) Hieronim Sęk, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. S. "U." Publiczna Spółka Akcyjna z siedzibą na U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 657/12 w sprawie ze skargi K. S. "U." Publiczna Spółka Akcyjna z siedzibą na U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 21 grudnia 2011 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do czerwca 2010 r. p o s t a n a w i a na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze zm.) przedstawić do rozpoznania składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłaniające się na tle rozpoznawanej sprawy następujące zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości: "Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2010 r. do 31 marca 2011 r. w stosunku do podmiotów z państw trzecich, nieposiadających na terytorium kraju rezydencji podatkowej (siedziby, stałego miejsca zamieszkania, stałego miejsca prowadzenia działalności - a w przypadku ich braku - zwykłego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zwykłego pobytu), którzy nadal pozostawali zarejestrowani w kraju dla potrzeb podatku od towarów i usług, realizacja zasady neutralności, przez umożliwienie tym podmiotom odzyskania podatku zapłaconego w cenie zakupów dokonanych na terenie kraju, odbywała się na warunkach określonych w art. 86 ust. 1, 2, 8 i 9 oraz art. 87 ust. 1, 5 i 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), czy też na zasadach wynikających z art. 89 ust. 1 pkt 3, ust. 1a - 1g tej ustawy oraz z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 224, poz. 1801, ze zm.)?"
Zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości zawarte w postanowieniu wyłoniło się przy rozpoznawaniu skargi kasacyjnej Kompanii Samochodowej "U." P. S. A. z/s na Ukrainie, dotyczącej wyroku z dnia 27 listopada 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 657/12.W wyroku tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.), zwanej dalej "Ppsa", oddalił skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do czerwca 2010 r.
Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że Spółka w dniu 4 czerwca 2007 r. złożyła w Drugim Urzędzie Skarbowym W. zgłoszenie rejestracyjne VAT-R na podstawie, którego została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Po rejestracji Spółka składała w tym urzędzie deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT - 7, w których wykazywała kwoty różnicy podatku od towarów i usług do zwrotu na rachunek bankowy. W 2010 r. złożonych deklaracjach, za wskazane okresy rozliczeniowe, skarżąca wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy jako konsekwencję nabycia na terenie Polski paliwa, wykorzystywanego w związku ze świadczonymi usługami transportowymi.
W następstwie przeprowadzonego postępowania podatkowego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego W., decyzją z dnia 28 września 2011 r., określił skarżącej wysokość zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za styczeń 2010 r. w kwocie 19.641 zł (w konsekwencji rozliczenia usług świadczonych przez Spółkę w grudniu 2009 r.) oraz za poszczególne miesiące od lutego do czerwca 2010 r. w wysokości 0 zł.
Organ pierwszej instancji uznał, że od dnia 1 lutego 2010 r. na skarżącej nie ciążył obowiązek podatkowy z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż z dniem 1 stycznia 2010 r. utraciła status podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej "Uptu". Organ podkreślił, że z tym dniem weszła w życie zmiana przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, a w konsekwencji miejsca ich opodatkowania (art.28a i nast. Uptu). Za miejsce świadczenia na rzecz podatnika przyjęto bowiem miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania (ewentualnie stałe miejsce prowadzenia działalności). Z tego też względu, usługi transportowe świadczone przez skarżącą na terenie Polski na rzecz podmiotów zagranicznych nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co w konsekwencji doprowadziło organ do wniosku, że spółka nie będąc podatnikiem w rozumieniu art. 15 Uptu, nie mogła korzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.