Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Bącal (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA (del.) Halina Adamczewska-Wasilewicz, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 września 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 339/14 w sprawie ze skargi J. sp. z o. o. Zakład Pracy Chronionej z siedzibą w W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 4 grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okresy od marca 1999 r. do marca 2000 r. postanawia umorzyć postępowanie kasacyjne.
Wyrokiem z 25 września 2014 r., III SA/Wa 339/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi "J." sp. z o.o. Zakład Pracy Chronionej z siedzibą w W. (dalej: "Spółka") na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z 4 grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okresy od marca 1999 r. do marca 2000 r., uchylił zaskarżoną decyzję.
Na powyżej powołane rozstrzygnięcie organ wniósł skargę kasacyjną, domagając się uchylenia zaskarżonego wyroku w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz zasądzenia od "J." sp. z o.o. Zakładu Pracy Chronionej z siedzibą w W. na rzecz Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną Prezes Zarządu Spółki wniósł o oddalenie skargi kasacyjnej jako pozbawionej usprawiedliwionych podstaw oraz zasądzenie zwrotu kosztów sadowych według norm przepisanych.
Naczelny Sąd Administracyjny, zarządzeniami z 18 maja 2016 r. i 27 lipca 2016 r. (k. 98 i k. 103), zwrócił się do Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego o udzielenie informacji, czy Spółka J. Sp. z o. o. z siedzibą w W. złożyła wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 1997 r. Nr 121, poz. 770 ze zm.), czy toczyło się w tym zakresie postępowanie oraz jaki był jego wynik.
Pismem z 6 września 2016 r. (k. 106) Sąd Rejonowy poinformował, iż podmiot o nazwie J. Sp. z o. o. nie został przerejestrowany do rejestru przedsiębiorców KRS. W aktach rejestrowych stwierdzono także brak ewentualnego wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców. Jednocześnie Sąd ten poinformował, że wpisy do rejestru podmiotów, które nie zostały do dnia 31 grudnia 2015 r. przerejestrowane do Krajowego Rejestru Sądowego, a przed żadnym Sądem Rejonowym w Polsce nie toczą się nadal postępowania o wpis do KRS, utraciły moc prawną z mocy samej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2016 r. poz. 718 ze zm.), powoływanej dalej jako: "p.p.s.a.", gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.
Natomiast w myśl art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770 ze zm.) do czasu rejestracji, zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, tj. ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2015 r., zachowują moc dotychczasowe wpisy w rejestrach sądowych.
Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że Spółka, jak wynika z akt sprawy, nie dopełniła obowiązku przerejestrowania do Krajowego Rejestru Sądowego w określonym przepisami prawa terminie. Okoliczność tę potwierdza informacja przedłożona Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie.
Zgodnie z art. 9 ust. 2a zdanie pierwsze przepisów wprowadzających ustawę o KRS, podmioty podlegające obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie z przepisami ustawy o KRS, które były wpisane do rejestru sądowego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie tej ustawy i które do dnia 31 grudnia 2015 r. nie złożyły wniosku o wpis do rejestru, uznaje się za wykreślone z rejestru z dniem 1 stycznia 2016 r. Wykreślenie Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego oznacza definitywne zakończeniu bytu tej osoby prawnej skutkujące w procesie następczą utratą zdolności sądowej i procesowej (por. postanowienie NSA z 7 kwietnia 2010 r., II FSK 23/06, dostępne: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
W tej sytuacji Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.