Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędziowie NSA Artur Mudrecki (spr.), WSA (del) Grażyna Nasierowska, Protokolant Iga Szymańska-Wnęk, po rozpoznaniu w dniu 7 września 2005r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 27 marca 2003 r. sygn. akt I SA/Po 740/02 w sprawie ze skargi Henryka S. na decyzję Izby Skarbowej w P. Ośrodek Zamiejscowy w P. z dnia 22 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za 1999 rok postanawia 1. odrzucić skargę kasacyjną; 2. oddalić wniosek Henryka S. w przedmiocie zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Działając na podstawie art. 102 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ skargę kasacyjną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 27 marca 2003 r. I SA/Po 740/02 wniósł Dyrektor Izby Celnej w P. wskazując, że zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jest organem, którego działanie jest przedmiotem skargi. Powołał się w tym względzie na przepisy ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizacji jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych /Dz.U. 137 poz. 1302/.
Tymczasem w sprawie oznaczonej FSK 225/04 Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 28 czerwca 2004 r. na postawie art. 187 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ przedstawił składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego zagadnienie prawne zmierzające do wyjaśnienia czy dyrektor izby celnej, który z dniem 1 września 2003 r. stał się organem właściwym w sprawach podatku akcyzowego był uprawniony do wniesienia skargi kasacyjnej w sytuacji, gdy stroną postępowania w rozumieniu art. 173 par. 2 w związku z art. 32 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanym przed dniem 2 stycznia 2004 r. była izba skarbowa.
W związku z tym, że odpowiedź na przestawione pytanie prawne ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia rozpatrywanej sprawy i udzielenia odpowiedzi dotyczącej zagadnienia wstępnego co do legitymacji prawnej Dyrektora Izby Celnej w P. do wniesienia skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 6 lipca 2004 r. na podstawie art. 192 przy zastosowaniu art. 125 par. 1 pkt 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zawiesił postępowanie.
Postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2005 r. NSA podjął zawieszone postępowanie. Siedmioosobowy skład sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 15 grudnia 2004 r. w uchwale FPS 2/04 udzielił odpowiedzi na zadane pytanie.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną pełnomocnik Henryka S. wniósł o oddalenie skargi i przyznanie kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego. Na rozprawie w dniu 7 września 2005 r. pełnomocnik H. S. wniósł o odrzucenie skargi kasacyjnej i zasadzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów podróży w kwocie 500 zł.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 15 grudnia 2004 r., FPS 2/04 /ONSAiWSA 2005 Nr 1 poz. 1/ przyjął, iż dyrektor izby celnej, nie był uprawniony do wniesienia skargi kasacyjnej w trybie art. 102 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę -Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ w sprawie, w której izba skarbowa była stroną postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanym przed dniem 1 stycznia 2004 r.