Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Juliusz Antosik Sędziowie Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.) Sędzia NSA Ryszard Mikosz Protokolant Karolina Szulc po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. K., P. K., B. A.-P., J. A.-P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 1 sierpnia 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 554/05 w sprawie ze skargi T. K., P. K., B. A.-P., J. A.-P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 16 maja 2005 r., [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do października 2000 r. oraz orzeczenia o odpowiedzialności wspólników spółki cywilnej za zaległości podatkowe tejże spółki postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 sierpnia 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 554/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę T. K., P. K., B. A. P. i J. A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 16 maja 2005 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do października 2000 r. oraz orzeczenia o odpowiedzialności wspólników spółki cywilnej za zaległości podatkowe tej spółki.
2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji ustalił, że główną kwestią w sprawie było określenie roli i zadań spółki cywilnej "W." (której wspólnikami byli skarżący) w wykonaniu "umów obsługi kontraktów eksportowych" zawartych przez tę spółkę i skutków podatkowych wynikających z tych umów dla spółki. Organy wskazywały na powiązania osobowe między stronami spornych umów, kwestionowały też zasadność ich zawierania, wiarygodność przedstawianych w tym zakresie przez stronę dowodów, zakres czynności wykonanych przez spółkę cywilną. Ponadto zakwestionowano zastosowanie przez spółkę stawki podatkowej 0% w zakresie opodatkowania usług świadczonych przez spółkę związanych ze zwrotem z Niemiec nadpłat podatku dochodowego od osób fizycznych dla pracowników polskich przedsiębiorstw przebywających na kontraktach eksportowych, stwierdzono bowiem, iż nadpłaty były zwracane rezydentom w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 Prawa dewizowego, a przedmiotowa usługa nie może być uznana za eksport usług. Wskazano również na brak potrzeby zakupu usług marketingowych i konsultingowych przez spółkę cywilną w oparciu o fakturę VAT z dnia 1 października 2000 r., z jednej bowiem strony nie miało to uzasadnienia gospodarczego z uwagi na likwidację działalności przez spółkę cywilną, a z drugiej strona nie przedstawiła żadnych dowodów, które potwierdzałyby, na czym w rzeczywistości polegało wykonanie przedmiotowych usług.
3. Wojewódzki Sąd Administracyjny, oddalając skargę, uznał za niezasadne zarzuty strony dotyczące naruszenia szeregu przepisów Ordynacji podatkowej (art. 115 § 2 w zw. z art. 108, art. 210 § 1 pkt 5, art. 121, art. 122, art. 187, art. 180, art. 191), jak również wskazanych przez stronę naruszeń przepisów prawa materialnego (§ 50 ust. 4 pkt 5 lit. a i § 66 ust. 1 pkt 2 lit. e i f rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym). Sąd I instancji wskazał, iż za zobowiązania podatkowe powstałe po rozwiązaniu spółki odpowiadają osoby będące wspólnikami w momencie rozwiązania spółki, bez względu na moment przystąpienia do tej spółki, odpowiedzialność za te zaległości czy wielkość udziału w spółce. Podkreślono też, iż jednym z warunków uprawniających podatnika podatku od towarów i usług do stosowania stawki podatku w wysokości 0% jest świadczenie usługi na rzecz nierezydentów, tymczasem przeprowadzone postępowanie podatkowe w sposób nie budzący wątpliwości wykazało, że nadpłaty tzw. podatku niemieckiego zwracane były obywatelom polskim mającym miejsce zamieszkania w kraju, a zatem spółka nie była uprawniona do stosowania stawki 0%, co prawidłowo zakwestionowały organy podatkowe. Przedmiotowe usługi nie mogły również zostać uznane za eksport usług w rozumieniu art. 4 ust. 6 ustawy o VAT, albowiem żadne czynności w powyższym zakresie nie zostały wykonane przez spółkę poza granicą Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem Sądu I instancji organy podatkowe w sposób jednoznaczny wykazały, że zadania określone w kwestionowanych umowach zawartych przez spółkę cywilną faktycznie realizowała ona na terenie Polski, natomiast określone czynności na terenie Niemiec w rzeczywistości wykonywała inna spółka (powiązana osobowo), za co otrzymywała stosowne wynagrodzenie na podstawie odrębnych umów. Uznano też, że organy podatkowe słusznie pozbawiły spółkę prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury VAT z dnia 1 października 2000 r., zwracając uwagę m.in. na powiązania osobiste stron umowy o świadczenie usług marketingowych i konsultingowych oraz brak uzasadnienia gospodarczego i racjonalnego poniesionego przez spółkę wydatku na zakup tych usług. Sąd I instancji stwierdził również, iż organy podatkowe w zakresie wystarczającym dla potrzeb prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy przeprowadziły postępowanie dowodowe, którego wyniki bez przekroczenia granic ustawowych poddały rzetelnej analizie i ocenie wyciągając logicznie poprawne i merytorycznie uzasadnione wnioski.