Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Krakowie w sprawie ze skarg M. D. na przewlekłość postępowań Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. w sprawach Nr [...], [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 2010 r., od stycznia do grudnia 2011 r. oraz od stycznia do lutego 2012 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sylwester Marciniak, po rozpoznaniu w dniu 28 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 listopada 2015 r., sygn. akt I SAB/Kr 9/15 w sprawie ze skarg M. D. na przewlekłość postępowań Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. w sprawach Nr [...], [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 2010 r., od stycznia do grudnia 2011 r. oraz od stycznia do lutego 2012 r. postanawia zwrócić skargę kasacyjną Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie w celu usunięcia dostrzeżonych braków.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Pełnomocnik procesowy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej
Uzasadnienie

W wyniku wstępnego badania złożonej przez M. D. (dalej: skarżący) skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 listopada 2015 r., sygn. akt I SAB/Kr 9/15, Naczelny Sąd Administracyjny dostrzegł brak formalny uniemożliwiający nadanie temu pismu biegu, tj. brak pełnomocnictwa, z którego w sposób niewątpliwy wynikałoby, że radca prawny, który w imieniu skarżącego sporządził i wniósł skargę kasacyjną, jest umocowany do dokonania tych czynności procesowych. Znajdujący się w aktach sprawy dokument pełnomocnictwa (k. 80) upoważnia radcę prawnego O. G. do reprezentowania skarżącego "w sprawie skargi na bezczynność", podczas gdy główny przedmiot sporu - i rozważań sądu pierwszej instancji - stanowiła przewlekłość prowadzonych postępowań kontrolnych. "Bezczynność" i "przewlekłe prowadzenie postępowania" nie mogą być utożsamiane - odrębność tych zagadnień z punktu widzenia postępowania sądowoadministracyjnego wynika choćby ze sformułowania art. 3 § 2 pkt 8 i 9 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.). Skoro zatem działający w sprawie pełnomocnik powołuje się na dokument pełnomocnictwa umocowujący go do działania w imieniu skarżącego wyłącznie w sprawach "skargi na bezczynność", to brak jest podstaw do stwierdzenia, że wolą skarżącego było udzielenie wskazanemu radcy prawnemu pełnomocnictwa do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku oddalającego skargi na przewlekłość postępowania. W związku z tym skarga kasacyjna obarczona jest brakiem formalnym, uniemożliwiającym nadanie jej prawidłowego biegu. Wskazany brak skargi kasacyjnej należy uzupełnić w trybie art. 49 § 1 w zw. z art. 46 § 3 i art. 37 § 1 p.p.s.a. w celu wykazania, czy działający za stronę pełnomocnik jest umocowany do wykonywania podjętych przez siebie w postępowaniu kasacyjnym czynności procesowych, w tym przede wszystkim do sporządzenia w imieniu skarżącego skargi kasacyjnej.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 180 p.p.s.a., postanowił zwrócić skargę kasacyjną sądowi pierwszej instancji w celu usunięcia dostrzeżonych braków.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Pełnomocnik procesowy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej