Skarga kasacyjna na postanowienie WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi A. L. i P. L. o wymierzenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w G. grzywny z tytułu niewykonania wyroku NSA Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu sygn. akt I SA/Wr 506/99 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do grudnia 1993 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Maria Dożynkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. L. i P. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 kwietnia 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 1882/07 w sprawie ze skargi A. L. i P. L. o wymierzenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w G. grzywny z tytułu niewykonania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2002 r. sygn. akt I SA/Wr 506/99 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do grudnia 1993 r. postanawia oddalić skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Wymierzenie grzywny
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/3

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 9 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 1882/07, mocą którego odrzucono skargę A. L. i P. L. o wymierzenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w G. grzywny z tytułu niewykonania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu 8 lutego 2002 r., sygn. akt I SA/Wr 506/99 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do grudnia 1993 r.

Sąd ten odrzucił skargę jako niedopuszczalną na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.), stwierdził bowiem, że obaj skarżący nie są stroną postępowania sądowoadministracyjnego w niniejszej sprawie, skoro nie mają legitymacji skargowej. Wskazanym bowiem wyrokiem Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzje organu podatkowego pierwszej i drugiej instancji wydane wobec spółki cywilnej B. w G. - A. L. i P. L. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

WSA wyjaśnił, że skoro podmiotem, który może domagać się w takiej sytuacji wymierzenia grzywny jest strona postępowania, to w tym wypadku jest to spółka cywilna, a nie jej byli wspólnicy. Niewykonany wyrok dotyczył bowiem spółki cywilnej, która następnie uległa rozwiązaniu. Spółka ta w świetle art. 5 ust. 1 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.) była podatnikiem tego podatku, co czyniło ją stroną postępowania podatkowego i adresatem decyzji, a następnie stroną postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Z tego względu WSA uznał, że A. L. i P. L. nie byli jako osoby fizyczne uprawnieni do wniesienia skargi o wymierzenie grzywny.

Skarżący wnieśli skargę kasacyjną na powyższe postanowienie, zarzucając mu naruszenie prawa materialnego: art. 107, art. 108, art. 133 § 1 i 2, art. 115 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. t.j. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 864 Kodeksu cywilnego przez ich błędną interpretację. Skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podnieśli, że jako wspólnicy spółki cywilnej odpowiadają za jej zobowiązania. Powołali się przy tym na decyzję Urzędu Skarbowego z 20 stycznia 2002 r. nr (...), którym organ ten orzekł o przeniesieniu odpowiedzialności za zaległości spółki cywilnej na skarżących. Z faktu tego skarżący wywodzą, iż w niniejszej sprawie stali się stroną postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 176 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. W świetle art. 174 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach:

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Wymierzenie grzywny
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów