Zażalenie od postanowienia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca 1999 r. do marca 2000 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA K. Nowak (spr.), Sędziowie NSA, , po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2004 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia "J." Sp. z o.o. ZPChr od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 stycznia 2004 r. sygn. akt III SA 3039/03 w sprawie ze skargi Spółki "J." na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] września 2003 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca 1999 r. do marca 2000 r. postanawia uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/3

W dniu 3 listopada 2003 r. wpłynął do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek Sp. z o.o. J. ZPChr o zwolnienie od opłaty sądowej od złożonej równocześnie skargi na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z [...] września 2003 r. Nr [...] w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od marca 1999 r. do marca 2000 r.

We wniosku skarżąca wskazała, iż w okresie od września 1999 r. do września 2003 r., kiedy to została wydana decyzja wymiarowa, była poddana kontroli rozliczeń podatkowych przez Urząd Kontroli Skarbowej. W toku tej kontroli dokumenty źródłowe związane z rozliczeniami finansowymi i podatkowymi zostały zabrane z siedziby Spółki przez pracowników UOP Delegatury w Łodzi. Dokonano też zabezpieczenia rachunków bankowych oraz posiadanego przez nią majątku. W tym czasie miały miejsce aresztowania osób prowadzących sprawy Spółki. Działania te spowodowały zaprzestanie kredytowania finansowego bieżącej działalności, niemożności jakiegokolwiek obrotu gospodarczego i realizacji bieżących płatności. Spółka straciła kontrahentów i płynność finansową; banki przejęły jej majątek. W toku działalności Spółka zatrudniała 50-70 pracowników, z którymi w wyniku opisanych zdarzeń umowy o pracę zostały rozwiązane.

W toku dalszego postępowania kontrolnego w latach 2000-2001 kontrolujący przestali interesować się losem Spółki. Zainteresowali się nim ponownie pod koniec 2002 r. kiedy zaczęli spisywać protokół z kontroli. W tym czasie i obecnie Spółka "J." to wyłącznie jej Prezes.

W wyniku przedstawionych we wniosku działań Spółka nie posiada od dłuższego czasu środków pieniężnych na wpis sądowy związany ze skargą.

W wykonaniu wezwania Sądu do wykazania braku środków na wpis Spółka nadesłała odpisy pism z 19.07. i 4.10.2002 r. skierowanych do Prokuratury Okręgowej w Łodzi zawierających powiadomienia o zaprzepaszczeniu jej majątku w wyniku skierowanej przeciwko Spółce działań, oświadczenie biura rachunkowego dotyczące "zabezpieczenia dokumentów" w trakcie kontroli i wyjaśnienie, iż mimo twierdzeń kontrolujących o wielomilionowych uszczupleniach podatkowych ani organy kontroli ani Urząd Skarbowy nigdy nie dokonały żadnych zabezpieczeń na majątku Spółki. Prezes Spółki oświadczył, że "na dzień dzisiejszy" (oświadczenie z 10.12.2003 r.) Spółka nie posiada żadnego majątku, środków pieniężnych oraz większości dokumentacji.

Postanowieniem z 15 stycznia 2004 r. sygn. akt III SA 3039/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił Spółce "J." zwolnienia od kosztów sądowych ponieważ:

- nadesłane załączniki nie stanowiły dowodów potwierdzających, że Spółka nie ma dostatecznych środków na poniesienie kosztów sądowych,

- podmiot prowadzący działalność gospodarczą w znacznych rozmiarach powinien zarezerwować określone środki na prowadzenie procesu sądowego, przewidując możliwość realizacji swoich praw przed Sądem,

- w stosunku do postępowań będących następstwem działalności gospodarczej, z natury rzeczy mającej przynosić dochody, udzielanie przez Państwo kredytu w tej formie nie znajduje żadnego usprawiedliwienia; niedopuszczalne jest przerzucanie na Państwo skutków niewłaściwych decyzji i ryzyka gospodarczego przedsiębiorców.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej