Naczelny Sąd Administracyjny Izba Finansowa w składzie: Sędzia NSA Krystyna Nowak, , , po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2004 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej Jolanty P. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Białymstoku z dnia 23 września 2003 r. sygn. akt SA/Bk 1581/02 w sprawie ze skargi Jolanty P. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 25 lipca 2000 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
FSK 591/04
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem z 23 września 2003 r. SA/Bk 1581/02 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek zamiejscowy w Białymstoku oddalił skargę Jolanty P. na decyzję Izby Skarbowej w B. z 25 lipca 2000 r. (...) w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Z uzasadnienia wyroku wynikało, że w 1997 r. Jolanta P. kontynuowała rozpoczętą wcześniej działalność gospodarczą w ramach Hurtowni rajstop "V.". Z zapisów dokonywanych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wynikało, że w poszczególnych miesiącach 1997 r. podatniczka wykazywała stratę. Przeprowadzona przez (...) Urząd Skarbowy w B. analiza kosztów własnych wykazała, że deklarowane przez podatniczkę koszty znacznie przekraczały zadeklarowany przychód, co oznaczało, że podatniczka zaniżyła wartość sprzedaży towarów. Organ podatkowy posłużył się w analizie danymi wynikającymi z prowadzonych przez podatniczkę ewidencji oraz dowodów zakupu i sprzedaży, sporządzonego w trakcie kontroli remanentu, a także z zapisów dotyczących ilości pakowanych rajstop, zabezpieczonych w trakcie kontroli przeprowadzonej przez funkcjonariuszy KWP w B. w dniu 11 września 1997 r. i przeszukania w miejscu zamieszkania podatniczki dokonanego w tym samym dniu. Skarżąca, prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z 12.03.1999 r. (...), została skazana za czyny polegające na podrabianiu rachunków dokumentujących sprzedaż, fałszowanie podpisów, posługiwanie się pieczęcią nieistniejącej firmy, kierowanie wykonywaniem przez pracownice czynów polegających na fałszowaniu dokumentów, obrazujących obrót w prowadzonej firmie.
W takiej sytuacji, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie budziła wątpliwości zasadność przyjęcia przez organy podatkowe obu instancji, że odnalezione przez Policję kartki z zapiskami wykazywały zdarzenia gospodarcze zaistniałe w Hurtowni poza oficjalną ewidencją. Ocena zgromadzonego materiału informacyjnego mieściła się w granicach zakreślonych przez art. 191 Ordynacji podatkowej, a uznanie ksiąg podatkowych za nierzetelne znajdowało podstawę w art. 193 par. 4 tej ustawy.
Skoro do oszacowania rzeczywistej wielkości sprzedaży przyjęto, jw., dane z ewidencji oraz z zestawień sprzedaży według notatek sporządzonych przez podatniczkę, a zabezpieczonych przez Policję, to Sąd nie znalazł podstawy do kwestionowania - w świetle całokształtu zebranego materiału dowodowego - ustalonej w taki sposób wielkości sprzedaży.
Sąd nie uznał za zasadne zarzutów skargi, dotyczących pominięcia zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zarówno przy ustalaniu podstaw opodatkowania jak i wysokości zaliczek na podatek; dowód ten okazał się przecież nierzetelny. Nie były zasadne te zarzuty, które dotyczyły przyjętej metody szacowania. Określając podstawę opodatkowania organy podatkowe wykorzystały cały obszerny, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Koszt własny sprzedanych przez podatniczkę towarów ustalono w oparciu o osiągnięty przez nią zysk oraz wartość sprzedanych towarów.