Ogólnikowość zarzutów, podobnie jak brak ich sformułowania, tak co do naruszenia prawa procesowego jak i materialnego, czyni skargę niedopuszczalną, z uwagi na niedopełnienie wymagań materialnych. Z tych powodów wyłącza bowiem możliwość oceny przez Sąd zgodności z prawem zaskarżonego wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz (spr.), Sędziowie NSA Edyta Anyżewska, Jacek Brolik, Protokolant Tomasz Grzybowski, po rozpoznaniu w dniu 1 września 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Barbary i Stanisława K. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Poznaniu z dnia 30 października 2003 r. sygn. akt I SA/Po 3740/01 w sprawie ze skargi Barbary i Stanisława K. na decyzję Izby Skarbowej w P. Ośrodka Zamiejscowego w K. z dnia 21 września 2001 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30.10.2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu SA/Po 3740/01 oddalił skargę Barbary i Stanisława K. na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 21.09.2001 r. w przedmiocie zwrotu nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. Izba Skarbowa powyższą decyzją utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w K. z dnia 18.06.2001 r. Podatkowy organ odwoławczy stwierdził bowiem, iż żądanie podatników nie znajduje oparcia w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./. W rozpatrywanej sprawie organy podatkowe przyjęły, iż przy wypłacie odprawy z tytułu rozwiązania z Barbarą i Stanisławem K. stosunku pracy w związku ze zwolnieniami grupowymi zasadnie Fabryka Materiałów i Wyrobów Ściernych "K." S.A. jako płatnik pobrała zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości odpowiednio 4.275 zł oraz 4.845 zł. Izba Skarbowa stwierdziła, iż podstawą do wypłaty powyższego świadczenia było porozumienie zarządu spółki akcyjnej "K." z zakładowymi organizacjami związkowymi z dnia 17.02.2000 r. co oznacza, iż nie zostały spełnione przesłanki z art. 21 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy podatkowej przewidujące zwolnienie od podatku.
2. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu w zaskarżonym wyroku stwierdził, iż dokonana przez spółkę wypłata na rzecz podatników nie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według oceny Sądu wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy w ramach zwolnień grupowych nastąpiło za zgodą i wolą skarżących. Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy na podstawie porozumienia stron jest znane Kodeksowi pracy, a jednorazowa zapłata na podstawie porozumienia zarządu spółki akcyjnej "K." zakładowymi związkami porozumienie z 17.02.2000 r. dowodzi, że pracownicy Stanisław i Barbara K. nie ponieśli szkody, jest konieczne do zakwalifikowania przychodów z tego źródła jako odszkodowania w rozumieniu art. 361 Kc. Przemawia za tym również treść Umowy Generalnej Programu Restrukturyzacji Firmy "K." i Pakiet Socjalny.
Tymczasem Stanisław i Barbara K. w skardze nie wykazali poniesienia szkody i dlatego nie mogą twierdzić, że jednorazowe wynagrodzenie pieniężne, a więc odprawa za okres pracy jest odszkodowaniem. Wobec tego otrzymane jednorazowe wynagrodzenie z powodu skrócenia ustawowego okresu pracy stanowi przychód w rozumieniu cytowanego art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zwolnienie od podatku dochodowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy wymaga, by osoba fizyczna poniosła uszczerbek majątkowy wyrównywany pieniężnie odszkodowaniem "sensu stricto". Tylko odszkodowanie, które zostaje wypłacone z powodu rozwiązania umowy o pracę, jest odszkodowaniem wypłaconym na podstawie przepisów prawa cywilnego, a więc wolnym od podatku. Z zebranego materiału dowodowego wynika, że w niniejszej sprawie taka sytuacja nie zachodziła. Powyższa argumentacja pozwoliła, zdaniem Sądu na sformułowanie tezy przytoczonej w motywach wyroku.