Art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ rozstrzygnął o właściwości Sądu jeżeli chodzi o wznowienie postępowania zakończonego przed 1 stycznia 2004 r.
Brak było zatem podstawy prawnej do wnoszenia, po 1 stycznia 2004 r. zażalenia na postanowienie NSA zapadłe przed tą datą.
Naczelny Sąd Administracyjny Izba Finansowa po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia "T." Sp. z o.o. w N. D. G. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Gdańsku z dnia 16 grudnia 2003 r. I SA/Gd 1185/03 o odrzuceniu skargi "T." Sp. z o.o. w N. D. G. na decyzję Izby Skarbowej w G. z dnia 29 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2002 r. postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z 16 grudnia 2003 r. I SA/Gd 1185/03 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku odrzucił skargę Sp. z o.o. "T." na decyzję Izby Skarbowej w G. z 29 sierpnia 2003 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2002 r.
Powodem odrzucenia skargi było uiszczenie wpisu po upływie wyznaczonego przez Sąd 7 - dniowego terminu.
Postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej Spółki 29.01.2004 r.
Pismem z 4 lutego 2004 r. Spółka skierowała do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na opisane postanowienie zarzucając
- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że skarżący uiścił wpis od wniesionej do Sądu skargi z uchybieniem terminu,
- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na pominięciu okoliczności złożenia przez skarżącego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych przed upływem wyznaczonego terminu do uiszczenia wpisu.
Postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych nie zostało zakończone do momentu złożenia zażalenia, a w takiej sytuacji nie mogło być mowy o uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu.
Rozpoznając zażalenie Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził i zważył co następuje.
Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, pod rządami której zostało wydane kwestionowane postanowienie, orzeczenia Sądu były prawomocne. Oznaczało to, że mogły być wzruszone w trybie wskazanym w art. 57 ust. 2 ustawy /rewizja nadzwyczajna/. W takiej sprawie mogło też być wznowione postępowanie /art. 58 ustawy/.
Zgodnie z art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ w sprawach zakończonych prawomocnym orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r., w których nie upłynął termin do wniesienia rewizji nadzwyczajnej do Sądu Najwyższego, strona może, w terminie do 31 marca 2004 r. wnieść skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. 2002 nr 153 poz. 1270/.
Art. 103 Przepisów wprowadzających rozstrzygnął o właściwości Sądu jeżeli chodzi o wznowienie postępowania zakończonego przed 1 stycznia 2004 r.
Brak było zatem podstawy prawnej do wnoszenia, po 1 stycznia 2004 r. zażalenia na postanowienie NSA zapadłe przed tą datą.
Do rozważenia pozostało zatem czy wniesione do NSA zażalenie nie miało cech - dopuszczalnej - skargi kasacyjnej.
Art. 174 Przepisów o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach:
1/ naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie,
2/ naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Zgodnie zaś z treścią art. 176 ustawy skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Zażalenie Spółki "T." nie zawiera wskazania podstaw kasacyjnych i - siłą rzeczy - ich uzasadnienia. Nie mogło być zatem potraktowane jako, podlegająca merytorycznej ocenie, skarga kasacyjna.
Z przedstawionych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 par. 1 pkt 6 w zw. z art. 193 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.