na podstawie art. 11 ust. 1 i art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /t. j. Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470 ze zm./ zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego z następującym pytaniem prawnym: czy przepis par. 44 ust. 1 pkt 1 lit. "a" i "b" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ jest zgodny z przepisami art. 50 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ a także art. 56 ust. 3 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą a wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 84 poz. 426 ze zm./?
Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie ze skargi "Teksid Poland" Spółki Akcyjnej (...) na decyzję Izby Skarbowej (...) w przedmiocie określenia kwoty zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za marzec 1995 r. po rozpoznaniu sprawy w składzie siedmiu sędziów
postanowił:
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając sprawę w składzie siedmiu sędziów powziął wątpliwość co do zgodności par. 44 ust. 1 pkt 1 lit. "a" i "b" powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ze wskazanymi w pytaniu prawnym przepisami konstytucyjnymi i ustawowymi.
Wspomniane rozporządzenie zostało wydane na podstawie szeregu przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, w tym również na podstawie przepisu art. 50 pkt 1 tej ustawy. Wymieniony przepis przewidywał, że Minister Finansów, w drodze rozporządzenia ustali, na okres nie dłuższy niż trzy lata, listę towarów i usług, do których stosuje się stawkę "0" procent oraz przypadki, gdy sprzedaż towarów do wolnych obszarów i składów celnych jest traktowana na równi z eksportem.
Minister Finansów ustalił listę, o której mowa w art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. zamieszczając ją w załączniku Nr 2 do rozporządzenia z dnia 8 grudnia 1994 r. Ponadto jednak Minister Finansów w par. 44 ust. 1 pkt 1 lit. "a" i "b" powołanego rozporządzenia z dnia 8 grudnia 1994 r., ustalił, że "0" procentową stawkę podatku stosuje się również do sprzedaży towarów nabywanych przez osoby zagraniczne w rozumieniu prawa dewizowego, nie będące podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a następnie do wywozu za granicę, pod warunkiem, że podatnik przekaże nabyty przez osobę zagraniczną towar do podmiotu, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia i posiada dowód, że należność za towar została zapłacona w dewizach i przekazana na rachunek bankowy podatnika w polskim banku. Przepis ten, co wynika wyraźnie z samego jego brzmienia, określa zatem nie tylko kategorię towarów, do których stosuje się preferencyjną stawkę podatku "0" procent lecz i warunki uznania sprzedaży takich towarów za objęte tą stawką.
Na tle przedstawionych rozwiązań prawnych zachodzi potrzeba rozważenia, czy art. 50 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. upoważnił Ministra Finansów jedynie do ustalenia listy towarów objętych stawką "0" procent, przez podanie ich nazw i innych cech, czy też również do określenia warunków, które muszą być spełnione do zastosowania do tych towarów wspomnianej stawki.