Tezy

Par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie zasad i trybu rozliczeń w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 315 ze zm./ jest zgodny z art. 1 i art. 7 przepisów konstytucyjnych pozostawionych w mocy przez art. 77 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 84 poz. 426 ze zm./ oraz art. 54 ust. 1 tej Ustawy Konstytucyjnej i art. 69 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze. zm./

Nadto na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym postanawia: umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.

Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Trybunał Konstytucyjny
Uzasadnienie strona 1/2

Nie ulega wątpliwości, że w pierwszej kolejności należało rozważyć wniosek formalny o umorzenie postępowania na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Trybunał Konstytucyjny nadmienia, że niezależnie od wniosku z urzędu brałby pod uwagę okoliczności uzasadniające umorzenie postępowania.

Istota sprawowanej przez Trybunał Konstytucyjny kontroli zgodności aktu ustawodawczego z Konstytucją oraz innego aktu normatywnego z Konstytucją lub innym aktem ustawodawczym polega na badaniu zgodności z takim wzorcem normatywnym obowiązującego /z wyjątkiem kontroli prewencyjnej/ aktu normatywnego. Wynika z tego, że Trybunał Konstytucyjny orzeka tylko w odniesieniu do aktu normatywnego lub przepisu obowiązującego w chwili wydania orzeczenia.

W razie stwierdzenia niezgodności takiego aktu z Konstytucją lub aktem ustawodawczym Trybunał Konstytucyjny jest zobowiązany do podjęcia orzeczenia rozstrzygającego o istnieniu niezgodności i uruchomienia procedury zmierzającej do jej usunięcia /U 3/87/. Wykładnia językowa art. 8, 9 i 10 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym dowodzi wyraźnie, że przedmiotem kontroli konstytucyjnej może być tylko obowiązujący akt normatywny.

Stosownie do art. 10 ust. 2 Trybunał Konstytucyjny w szczególnie uzasadnionych wypadkach może zawiesić w całości bądź w części stosowanie aktu normatywnego z dniem ogłoszenia orzeczenia. Orzeczenie stwierdzające niezgodność badanego aktu normatywnego z Konstytucją lub aktem ustawodawczym Prezes Trybunału Konstytucyjnego przedkłada organowi, który wydał akt objęty orzeczeniem /art. 8/. Organ ten dokonuje niezwłocznie odpowiednich zmian w tym akcie, bądź uchyla go w części lub w całości, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od przedłożenia mu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego /art. 9 ust. 1/. W razie nieusunięcia niezgodności aktu z Konstytucją lub aktem ustawodawczym w wyżej wymienionym terminie, traci on moc z upływem tego terminu /art. 10 ust. 1/. Zatem wymienione wyżej procedury wykonawcze orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczą tylko obowiązującego aktu normatywnego.

Art. 4 ust. 2 stanowi, że utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego przed wydaniem orzeczenia przez Trybunał Konstytucyjny powoduje umorzenie postępowania w sprawie takiego aktu. Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym ustanawia zatem obligatoryjną podstawę umorzenia postępowania na wypadek zaistnienia takiej ujemnej przesłanki procesowej. Wprawdzie ustawa nie wyjaśnia co należy rozumieć przez pojęcie "utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego", lecz w doktrynie i praktyce przez to pojęcie na ogół rozumie się uchylenie obowiązującego aktu prawnego /lub określonej normy tego aktu/, skreślenie takiej normy lub istotną modyfikację /rekonstrukcję/ normy, zmieniającej zasadniczo jej treść i zakres obowiązywania /U 18/88, U 2/89 i U 15/89, U 7/90/.

Należałoby w tym miejscu podkreślić, iż niezależnie od sprawowanej przez Trybunał Konstytucyjny kontroli konstytucyjnej sądy powszechne i Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 62 pozostawionych w mocy przepisów konstytucyjnych mają prawo i obowiązek oceny zgodności z ustawami przepisów podustawowych mających zastosowanie w rozstrzyganej sprawie. W razie uznania aktu normatywnego /lub jego części/, jako niezgodnego z ustawą, sąd powinien odmówić zastosowania takiego aktu w konkretnej sprawie /P 3/87/.

Strona 1/2
Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Trybunał Konstytucyjny