1. Art. 1 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1991 nr 4 poz. 17/ jest zgodny z art. 1, art. 3 ust. 1 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej; 2. art. 2 ust. 3 oraz art. 3 ustawy jest niezgodny z art. 1 i art. 3 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie dotyczącym obowiązku odszkodowania za zużycie przeciętnych składników majątkowych wykorzystanych na potrzeby członków związków zawodowych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy; 3. art. 3 ust. 1 ustawy jest niezgodny z art. 1 i art. 3 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie dotyczącym waloryzacji podlegających zwrotowi środków pieniężnych w walucie polskiej, o ile środki te po przejęciu zostały niezwłocznie złożone na oprocentowanych kontach bankowych w celu ich zwrotu wraz z odsetkami bankowymi związkom zawodowym, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy; 4. art. 5 ustawy nie jest niezgodny z art. 1 i art. 56 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
1. Przechodząc do oceny konstytucyjności ustawy z dnia 25 października 1990 r. podkreślenia wymaga, że (...) w istocie obydwaj wnioskodawcy kwestionują te same postanowienia ustawy, a mianowicie: art. 1 - ustalający zasadę zwrotu majątku związkowego, art. 2 ust. 3 - dotyczący odszkodowania za zniszczone, zagubione oraz zużyte składniki majątkowe, art. 3 - dotyczący waloryzacji środków pieniężnych, wreszcie art. 5 i następne dotyczące rozstrzygania spraw przez Społeczną Komisję Rewindykacyjną. Jedynie OPZZ kwestionuje ponadto przepis art. 2 ust. 1 pkt 1.
To samo dotyczy przepisów Konstytucji, których naruszenia dopatrują się wnioskodawcy. Wedle oceny obydwu wnioskodawców ustawa z dnia 25 października 1990 r. narusza przepisy art. 1, art. 7 i art. 56 ust. 1 Konstytucji RP. Tylko w ocenie OPZZ wchodzi tu w grę ponadto art. 3, a w rzeczywistości art. 3 ust. 1 ustalający zasadę praworządności formalnej w działaniu organów państwowych. Ten ostatni przepis adresowany do "każdego organu państwa", adresowany jest także do Sejmu RP. Przy tym obowiązek "przestrzegania praw Rzeczypospolitej Polskiej" obejmuje niewątpliwie także funkcję ustawodawczą Sejmu, w tym obowiązek formułowania przepisów w stanowionych ustawach w zgodności z przepisami Konstytucji RP.
W toku realizacji przez Sejm funkcji ustawodawczej może dojść do naruszenia przepisu innej normy konstytucyjnej dotyczącej sfery spraw normowanych uchwaloną ustawą bądź dotyczącej konstytucyjnego trybu ustawodawczego. Przepis art. 3 ust. 1 Konstytucji RP może stanowić także w określonych wypadkach samoistną podstawę oceny konstytucyjności aktu ustawodawczego, gdy przedmiot kontroli wymyka się spod oceny innych przepisów ustawy zasadniczej. Może powstawać w związku z tym wątpliwość, czy w wypadku stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny naruszenia przez ustawę konkretnej normy konstytucyjnej orzeczenie jego ograniczyć się powinno do wskazania jedynie tej normy, czy także przepisu art. 3 ust. 1 Konstytucji RP. Praktyka orzecznicza Trybunału Konstytucyjnego poszła w tym drugim kierunku. Zwraca to uwagę na uchybienia ustawodawcy w kwestii konstytucyjności określonej ustawy. Mając na względzie to, co zostało powiedziane wyżej w tej materii, pominięcie przez FZZG art. 3 ust. 1 Konstytucji nie oznacza samo przez się różnicy między OPZZ a FZZG w ocenie zakresu naruszenia przez ustawę z dnia 25 października 1990 r. przepisów Konstytucji RP. Przeciwnie, można przyjąć, iż obydwaj wnioskodawcy nie różnią się w tej ocenie. Po wtóre, trzeba mieć na względzie, że obydwaj wnioskodawcy podnoszą zarzuty tylko w stosunku do tych przepisów ustawy, które dotyczą majątku związkowego oraz do nowo utworzonych organizacji związkowych, które majątek ten przejęły. Do tego zakresu przedmiotowego i podmiotowego odnosi się też ocena Trybunału Konstytucyjnego kwestionowanej ustawy. Nie obejmuje ona postanowień odnoszących się do majątku organizacji społecznych. Wreszcie istotną okolicznością w niniejszej sprawie wymagającą stwierdzenia już we wstępnych rozważaniach jest to, iż zarówno gdy chodzi o przepisy odnoszące się do "przekazania" majątku związkowego, jak też przepisy ustawy z dnia 25 października 1990 r. w ich warstwie cywilistycznej, mają w stosunku do przepisów kodeksu cywilnego charakter przepisów szczególnych /lex specialis/.