Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie podkreślał /K 7/93 - OTK 1993 cz. II poz. ; K 4/94 - OTK 1995 cz. I poz. ; K 10/95 OTK Zbiór Urzędowy 1995 nr 2 poz. /, że ustawodawca jest uprawniony do stanowienia prawa odpowiadającego założonym celom politycznym i gospodarczym, a władztwo to nabiera szczególnego znaczenia w okresie przemian ustrojowych. Pogląd ten Trybunał Konstytucyjny podtrzymuje również w sprawie niniejszej.
Należy także zauważyć, iż zbyt skromny - zdaniem Wnioskodawczyni - zakres refundacji dokonanych przez gminy wydatków może być rozpatrywany również w kategorii ograniczenia mienia komunalnego. W tym zaś zakresie przypomnieć należy aktualny pogląd Trybunału Konstytucyjnego, że "specyficzny, uwarunkowany interesem publicznym, charakter praw majątkowych gminy, powoduje, że prawa te mogą doznawać większych ograniczeń, aniżeli prawa majątkowe podmiotów pozostających poza układem administracji publicznej" /K 10/95/. Chodzi jedynie o to, aby zakres tych ograniczeń odpowiadał zasadzie proporcjonalności. Co do tej zasady należy - jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z dnia 26 kwietnia 1995 r. /K 11/94 - OTK 1995 cz. I poz. 12/ - rozważyć:
1) czy wprowadzona regulacja ustawodawcza jest w stanie doprowadzić do zamierzonych przez nią skutków;
2) czy regulacja ta jest niezbędna dla ochrony interesu publicznego, z którym jest powiązana;
3) czy efekty wprowadzonej regulacji pozostają w proporcji do ciężarów nakładanych przez nią na określony podmiot.
Na te trzy pytania należy w sprawie niniejszej odpowiedzieć pozytywnie.
Regulacja zawarta w art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 10 maja 1990 r., rozpatrywana łącznie z innymi przepisami wprowadzonymi przez ustawę zmieniającą jest w stanie doprowadzić do uporządkowania sytuacji prawej obejmującej bliższe i dalsze następstwa uchwały Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1982 r. przy jednoczesnym zachowaniu równowagi budżetowej. W efekcie tej regulacji wydatki na lokalną infrastrukturę mieszkaniową zostaną w znacznym stopniu sfinansowane według jednolitych zasad z budżetu państwa. Pozwala to uznać, że zakłócenia równowagi budżetowej, które wystąpiły w niektórych gminach, nie stanowią nadmiernych dolegliwości.